Bartosz J. Sapilak
dr n. med.
Bartosz J. Sapilak
Data publikacji 26.05.2025
Czas czytania ok. 5 min

Skrót informacji

Zaburzenia mikcji są coraz częstszym powodem porad lekarskich, szczególnie udzielanych pacjentom w starszym wieku. Lekarze POZ mają pełne prawo do postawienia wstępnego rozpoznania i podjęcia efektywnej terapii. Za postępowanie niewłaściwe uznawane jest automatyczne odsyłanie chorych do specjalisty, zwłaszcza że na taką poradę chorzy w polskich realiach oczekują zbyt długo. Podczas wyboru terapii należy zwracać uwagę na jej skuteczność, profil bezpieczeństwa, wygodne dawkowanie i korzystną cenę dla pacjenta. Wszystkie te cechy posiada wybiórczy lek antymuskarynowy – solifenacyna.

Solifenacyna to skuteczny lek w terapii naglącego nietrzymania moczu, częstomoczu oraz parcia naglącego

Nietrzymanie moczu (NM) opisywane jest jako epizod niekontrolowanej utraty moczu. Wraz z częstomoczem, nykturią oraz parciami naglącymi należy do zaburzeń fazy gromadzenia moczu. To jedna z najczęściej występujących chorób przewlekłych, szczególnie u kobiet. W dużej metaanalizie częstotliwość NM oszacowano średnio na 27,6% u kobiet oraz 10,5% u mężczyzn [1]. Częstomocz definiuje się jako niepohamowaną potrzebę mikcji – nieprawidłowo częste oddawanie moczu spowodowane wielomoczem lub zaburzeniami dróg moczowych, przede wszystkim pęcherza moczowego (mała pojemność pęcherza lub zbyt częste parcie na pęcherz). Częstomocz może być spowodowany stanem zapalnym, cukrzycą lub być skutkiem schorzeń urologicznych. Parcie naglące natomiast to wzmożone, uporczywe, często nagłe, niewspółmierne do wypełnienia pęcherza odczucie potrzeby oddania moczu. Wszystkie opisywane stany obecne są w zespole pęcherza nadreaktywnego (OAB, overactive bladder syndrome). Charakteryzuje go zwiększona częstotliwość oddawania moczu i parcie na mocz z naglącym NM lub bez niego. Często towarzyszy mu nykturia (nocne oddawanie moczu).

Występowanie zespołu nasila się z wiekiem i dotyczy nawet do 39,5% kobiet i 26,8% mężczyzn w populacji polskiej [2]. Solifenacyna uzyskała rejestrację w leczeniu objawowego naglącego nietrzymania moczu, częstomoczu oraz parcia naglącego, które pojawiają się m.in. u pacjentów z zespołem pęcherza nadreaktywnego. Solifenacynę można zatem stosować w każdym z wymienionych wyżej stanów chorobowych. Dane naukowe wskazują na jej wysoką skuteczność, niską częstość występowania działań>

Mechanizm działania solifenacyny

Porównanie z oksybutyniną i innymi lekami antycholinergicznymi

Dawkowanie solifenacyny

Wpływ terapii na jakość życia

Podsumowanie