Rola wziewnych glikokortykosteroidów w przebiegu COVID-19

Pandemia COVID-19 trwa już ponad rok. Przez ten okres czasu zebraliśmy już sporą ilość danych na temat samego wirusa, czy też czynników ryzyka ciężkiego przebiegu COVID-19. Jednakże wiele kwestii w dalszym ciągu pozostaje niejasnych. Naukowcy wciąż starają się szukać odpowiedzi na pewne zagadnienia związane z prewencją i leczeniem ciężkiego przebiegu infekcji. Jednym z takich zagadnień jest rola wziewnych glikokortykosteroidów (wGKS) w przebiegu COVID-19.

Na początku pandemii, do szczególnych grup ryzyka ciężkiego przebiegu COVID-19 kwalifikowano wszystkich pacjentów, którzy mają przewlekłe choroby układu oddechowego, włączając w to astmę i POChP. Było to naturalne założenie, ponieważ dotychczasowe doświadczenia kliniczne wskazywały na to, że generalnie infekcje wirusowe układu oddechowego, są najczęstszym czynnikiem ryzyka występowania zaostrzeń zarówno astmy jak i POChP.

Jednakże wraz z upływem czasu i pojawianiem się kolejnych coraz bardziej szczegółowych danych pochodzących z kohortowych badań epidemiologicznych, zaobserwowano nieoczekiwany rezultat. Okazało się, że w grupie ryzyka ciężkiego przebiegu COVID-19 owszem znajdują się pacjenci z POChP, natomiast w przypadku astmatyków, dane nie wykazywały takiej samej tendencji. Obecny stan wiedzy wskazuje na to, że astmatycy z dobrze kontrolowaną astmą nie znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka ciężkiego przebiegu choroby COVID-19.

Jedną z hipotez, którą naukowcy postulują jako wytłumaczenie powyższego zjawiska jest działanie protekcyjne wGKS, które są podstawą przewlekłego>