Zanieczyszczenie powietrza a ryzyko sercowo-naczyniowe u osób aktywnych fizycznie

Na łamach czasopisma European Heart Journal opublikowano wyniki badania, którego celem była ocena łącznego wpływu aktywności fizycznej i zanieczyszczenia powietrza na ryzyko sercowo-naczyniowe. Jak się okazuje, to ważne, żeby zwracać uwagę na to, aby zalecana aktywność fizyczna odbywała się w okolicach o jakości powietrza nieprzekraczającej dopuszczalnych norm.

W badaniu wykorzystano dane 1 469 972 osób w wieku 20–39 lat, bez zdiagnozowanych chorób układu sercowo-naczyniowego, które w latach 2009-2012 poddane były dwukrotnemu badaniu przesiewowemu (dane antropometryczne, badania laboratoryjne i wywiad dotyczący stylu życia) w ramach ubezpieczenia zdrowotnego przez koreańską instytucję ubezpieczeniową NHIS.

Dane osób uczestniczących w badaniu były następnie monitorowane w latach 2013-2018. Z kolei Koreański Narodowy System monitorowania Czystości Powietrza (NAMIS) dostarczył informacji na temat stężeń PM2,5 i PM10, odpowiadających miejscom zamieszkania osób uczestniczących w badaniu.

Wartości graniczne w badaniu, których przekroczenie pozwalało uznać powietrze za wysoce zanieczyszczone, to średnie roczne stężenia PM2,5 = 26,43 µg/m3 i/lub PM10 = 49,92 µg/m3, które są nieco wyższe niż aktualne normy dla Polski (średnie roczne stężenie PM2,5 = 20 µg/m3 i/lub PM10 = 40 µg/m3).

Jako ryzyko sercowo-naczyniowe określono głównie wystąpienie ostrych i przewlekłych zespołów wieńcowych oraz chorób OUN na tle naczyniowym, w tym udarów mózgu.

Co mówią badania?

U osób narażonych na niskie i średnie zanieczyszczenie powietrza (PM2,5>