Iwona Patejuk-Mazurek
dr n. med.
Iwona Patejuk-Mazurek
Data publikacji 20.04.2021
Czas czytania ok. 3 min

Już sama obserwacja życia człowieka zmusza nas do uznania, że sen pełni znaczącą rolę w naszym życiu. Gdyby tak nie było, czy organizm poświęcałby na niego aż tyle czasu w ciągu doby, gdy jest tyle ciekawych aktywności wokół?

Zapotrzebowanie na sen jest cechą indywidualną i jest przede wszystkim zależne od wieku – noworodek przesypia 12-18 godzin, czterolatek – ok.12 godzin, zaś im starszy wiek – potrzeba snu ogranicza się średnio do 7-9 godzin na dobę u osoby dorosłej. I choć to zapotrzebowanie jest różne, fizjologiczna rola snu jest praktycznie taka sama. Łatwiej jest to zauważyć, gdy z różnych powodów nie możemy spać.

W czasie snu:

  • następuje regulacja i wydzielanie różnych hormonów, np. adrenaliny, kortyzolu, wydzielany jest hormonu wzrostu (stąd m.in. większe zapotrzebowanie na sen u dzieci),
  • regulacji podlega aktywność układu odpornościowego,
  • dochodzi do regeneracji tkanek,
  • zachodzą procesy termoregulacji (organizm oszczędza energię poprzez spadek temperatury ciała),
  • konsoliduje się pamięć,
  • aktywizują się neurony nieaktywne podczas czuwania (zapobieganie zanikania nieużywanych połączeń neuronalnych), „wyciszają” te bardzo aktywne, co stabilizuje ich wrażliwość.

Niedobór snu wpływa znacząco na przebieg procesów psychicznych:

  • pojawiają się zaburzenia koncentracji uwagi,
  • spada decyzyjność i kreatywność myślenia,
  • spowalniają się reakcje psychofizyczne,
  • następuje obniżenie motywacji,
  • nadwrażliwość na bodźce słuchowe i światło,
  • mogą pojawić się zachowania ryzykowne i przecenianie swoich umiejętności.

Opisano skutki deprywacji snu w określonym czasie. W czasie>