Czy suplementacja witaminy D może być istotna w cukrzycy?

Witamina D i jej funkcje

Witamina D (VD) jest unikalną cząsteczką bioregulacyjną, która w organizmie człowieka może być syntetyzowana w skórze, jak również jest dostarczana ze źródeł pokarmowych. Aby powstała aktywna biologicznie forma witaminy D, musi ona ulec w organizmie podwójnej hydroksylacji: pierwszej, która zachodzi w wątrobie przy 25. atomie węgla, drugiej w nerkach (choć nie tylko) przy atomie pierwszym. Aktywna forma witaminy D (1,25(OH)2D - kalcytriol), jest hormonem steroidowym, który reguluje procesy metaboliczne w szkielecie poprzez wpływ na mineralizację, utrzymanie równowagi między tworzeniem i resorpcją tkanki kostnej, oraz utrzymywanie właściwego stężenia wapnia w organizmie. Pełni również wiele funkcji pozaszkieletowych.

VD działa na komórki docelowe poprzez receptor jądrowy VDR (vitamin D receptor), którego ekspresja nie ogranicza się wyłącznie do komórek kostnych, kanalików nerkowych i nabłonka jelit, ale jest wyrażona w większości komórek ludzkiego organizmu. Witamina D reguluje ekspresję ponad 50 genów związanych nie tylko z homeostazą wapniowo-fosforanową, ale także regulujących proliferację komórkową, różnicowanie i odpowiedź immunologiczną, kodujących cytokiny, czynniki trankrypcyjne, a także białka niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania komórek beta trzustki. Biorąc pod uwagę powyższe, niedobór witaminy D zaczął być postrzegany w ostatnich latach jako potencjalny czynnik ryzyka cukrzycy zarówno typu 1 jak i typu 2.

Cukrzyca typu I (T1D) a suplementacja witaminy D

Cukrzyca>