Grzybica paznokci – jak ją rozpoznać i leczyć

Grzybica paznokci jest jedną z częstszych powierzchownych zakażeń. Średnia częstość występowania oceniana jest na 2-8% populacji, a u osób powyżej 60 roku życia odsetek ten istotnie wzrasta. Zakażenia grzybicze stanowią 50% wszystkich chorób paznokci, a więc są istotnym problemem epidemiologicznym i terapeutycznym.

Czynniki powodujące infekcję

Przyczyną infekcji są dermatofity, w Polsce głównie Thrichophyton rubrum i T. mentagrophytes. Rzadziej czynnikiem przyczynowym są grzyby drożdżopodobne i pleśnie. W warunkach fizjologicznych płytka paznokciowa stanowi ochronę łożyska i pomimo obecności grzybów w środowisku człowieka nie dochodzi do rozwoju zakażenia.

Istnieje jednak szereg czynników przełamujących naturalną barierę ochronną i w tych przypadkach, w sprzyjających warunkach rozwija się choroba. Do najczęstszych czynników predysponujących należą:

• cukrzyca,
• choroby naczyń obwodowych,
• zaburzenia odporności,
• podeszły wiek.

Do tzw. miejscowych czynników sprzyjających należy uraz i choroby przebiegające z zajęciem płytki paznokciowej np. łuszczyca. Kolejnymi czynnikami ryzyka jest wzmożona potliwość stóp i współistniejąca grzybica stóp.

W zależności od kierunku szerzenia się zakażenia i zajmowanych struktur wyróżnia się szereg postaci klinicznych. Najczęstszą jest postać:

• dystalna,
• boczna podpłytkowa.

Rzadszą formą kliniczną jest:

• proksymalna podpłytowa,
• wewnątrzpłytkowa,
• biała powierzchowna.

Zakażenie wałów i płytek paznokciowych wywołane jest w większości przypadków przez Candida albicans. Zakażenie drożdżakowe charakteryzuje większy stan zapalny, czego objawem jest zaczerwienienie i obrzęk. Często spod wałów paznokciowych wydobywa się treść ropna.

Występowanie infekcji

Zakażenie grzybem pleśniowym (Scopulariopsis brevicaulis) dotyczy najczęściej, ale nie tylko,>