Monika Łazicka-Gałecka
Lek. med.
Monika Łazicka-Gałecka
Data publikacji 16.06.2021
Czas czytania ok. 2 min

Zespół suchego oka jest chorobą przewlekłą, zdecydowanie obniżającą jakoś życia pacjenta. Chorzy z zespołem suchego oka mają problem z koncentracją, czytaniem, prowadzeniem samochodu, pracą przy komputerze, skarżą się na zamazywanie obrazu.

Nieleczony zespół suchego oka może doprowadzać do licznych powikłań, takich jak: nawracające zapalenia spojówek, nieprawidłowy wzrost rzęs, nawracające gradówki i jęczmienie, erozje nabłonka rogówki, a nawet zapalenie rogówki.

Terapia zespołu suchego oka musi być wielokierunkowa3. Obejmuje modyfikację czynników środowiskowych, suplementację odpowiednich składników łez, leczenie współistniejącej dysfunkcji gruczołów Meiboma, a w przypadkach zaawansowanych leczenie przeciwzapalne, a nawet operacyjne.

W modyfikacji czynników środowiskowych należy uwzględnić:

  • stosowanie nawilżaczy powietrza,
  • unikanie klimatyzacji,
  • higienę pracy z monitorami,
  • higienę snu, prawidłową korekcję wady wzroku do dali i bliży,
  • stosowanie okularów przeciwsłonecznych (też przy wietrznej pogodzie i zimą),
  • spożywanie odpowiedniej ilości płynów oraz spożywanie prawidłowej diety (bogata w kwasy omega-3 i witaminę A)1.

Każda postać zespołu suchego oka wymaga stosowania suplementacji łez. Wśród preparatów tzw. sztucznych łez wyróżniamy: wodne sztuczne łzy, lubrykanty, żele oczne, wiskoelastyki, preparaty uzupełniające warstwę lipidową.

Żele nawilżające

U osób z bardziej nasiloną postacią zespołu suchego oka doskonałym uzupełnieniem substytucji łez są żele nawilżające, które dłużej utrzymują się na powierzchni oka, a w przeciwieństwie do maści nie wpływają na ostrość>