Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego z zastosowaniem lerkanidypiny
Skrót informacji
Nadciśnienie tętnicze to jedna z najczęstszych chorób sercowo-naczyniowych, ale także jedna z głównych przyczyn powikłań kardiologicznych. Nieprawidłowe wartości ciśnienia tętniczego przyczyniają się do większego ryzyka powikłań niedokrwiennych, jak również rozwoju niewydolności serca. Obecnie dysponujemy licznymi molekułami, za pomocą których istnieje możliwość odpowiedniej kontroli tej niepozornej choroby. W wytycznych Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego dokładnie opisano poszczególne scenariusze kliniczne z uwzględnieniem wskazań do zastosowania konkretnych substancji. Wśród kluczowych grup leków hipotensyjnych wymienia się antagonistów wapnia, czyli leki cechujące się wysoką skutecznością i korzystnym profilem bezpieczeństwa. Niejednokrotnie mówi się o lerkanidypinie jako o antagoniście wapnia przynoszącym najwięcej korzyści pacjentom, co przecież przekłada się także na komfort pracy lekarza. Nasilony efekt hipotensyjny, dobra tolerancja leczenia oraz plejotropowy efekt działania to niewątpliwie składowe przyczyniające się do tak wysokiej popularności tego leku.
Wstęp
Nadciśnienie tętnicze jest stale klasyfikowane jako najważniejszy modyfikowalny czynnik ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Co więcej, według Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization, WHO) jest także wiodącą przyczyną przedwczesnych zgonów na świecie. Wydaje się, że dwie składowe przyczyniające się do tak piorunującego skutku to częstość występowania tej choroby oraz dyskretny przebieg, przez co niejednokrotnie nadciśnienie tętnicze pozostaje suboptymalnie leczone, prowadząc tym samym do groźnych powikłań. Opisano liniowy związek pomiędzy wartościami ciśnienia tętniczego a śmiertelnością i zapadalnością na choroby sercowo-naczyniowe (zawał serca, udar mózgu, choroba tętnic obwodowych), jak również choroby nerek [1].
Dane z ostatnich dostępnych badań epidemiologicznych wskazują na wzrost częstości występowania nadciśnienia tętniczego w populacji polskiej. Wyniki badania NATPOL 2011 wskazują, że rozpowszechnienie omawianej choroby w populacji osób w wieku 18–79 lat wzrosło z 30% do 32%, co oznaczałoby, że w Polsce chorować może ok. 9,5 mln osób [2]. Uzupełnieniem powyższych danych są wyniki badania POLSENIOR wskazujące na dodatkowy milion pacjentów po 80. roku życia z rozpoznaniem nadciśnienia tętniczego [3]. W wytycznych Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego (PTNT) podsumowano, biorąc pod uwagę również wyniki badań WOBASZ II [4], że w Polsce żyje ok. 11 mln osób chorujących na ten wiodący czynnik ryzyka chorób krążenia [1]. Dodatkową niepokojącą składową sytuacji zdrowotnej Polaków jest fakt, że jeżeli utrzyma się tempo wzrostu liczby chorych, to już w 2035 r. możemy>