Mometazon i desloratydyna w farmakoterapii alergicznego nieżytu nosa

Streszczenie

Alergiczny nieżyt nosa (ANN) jest chorobą zapalną nosa o podłożu immunologicznym, która zaburza w istotny sposób jego fizjologiczne funkcje, a także prowadzi do licznych powikłań, takich jak zapalenie zatok czy zapalenie ucha.

Farmakoterapia ANN opiera się na stosowaniu takich leków jak: glikokortykosteroidy (GKS), leki przeciwhistaminowe (H1-blokery), leki przeciwleukotrienowe, kromony, leki obkurczające naczynia błony śluzowej nosa, bromek iptratropium.

Wytyczne polskie i zagraniczne zwracają uwagę na konieczność leczenia ANN w sposób kompleksowy, a nie tylko objawowy. Przywrócenie prawidłowych funkcji błony śluzowej nosa jest możliwe m.in. po przepłukaniu jam nosa, podaniu donosowym GKS (np. mometazonu) oraz podaniu doustnym leków przeciwhistaminowych (np. desloratydyny).

Mometazon jest GKS, który wyróżnia się przede wszystkim minimalną dostępnością biologiczną po podaniu donosowym (< 0,5%), najniższym wiekiem rejestracji (pow. 3. roku życia) i szybkim początkiem działania. Desloratydyna jest natomiast nowoczesnym lekiem przeciwhistaminowym II generacji, pozbawionym m.in. działania sedacyjnego, kardiotoksycznego, a liczne badania kliniczne potwierdzają jej skuteczność i bezpieczeństwo zarówno u pacjentów dorosłych, jak i pediatrycznych. Ponadto lek nie interferuje z CYP450 oraz glikoproteiną P, dzięki czemu nie powoduje istotnych klinicznie interakcji lekowych. (Farm Współ 2017; 10: 242-246)

Wstęp

Alergiczny nieżyt nosa (ANN) może dotyczyć nawet 30% populacji świata (w Polsce do 36,08%) i aż 80% chorych na astmę, jest to zatem istotny problem zdrowotny, który wymaga wdrażania skutecznych metod leczenia [1].

Według rekomendacji ARIA (ang. Allergic Rhinitis and its Impact on>