Stosowanie montelukastu w leczeniu astmy u osób starszych.
Skrót informacji
Astma u seniorów stanowi poważny i wciąż niedoceniany problem w Polsce. Trudności diagnostyczne wypływające ze zmian fizjologicznych wieku starszego, skąpoobjawowy przebieg, współistnienie innych chorób powodują, że duża część pacjentów jest zdiagnozowana zbyt późno, błędnie lub w ogóle niezdiagnozowana. Opóźnienie postawienia prawidłowego rozpoznania przesuwa w czasie również wdrożenie odpowiedniego modelu terapeutycznego. Czas trwania choroby i jej kontrola, polipragmazja oraz pogorszenie sprawności psychomotorycznej to główne problemy leczenia starszych osób cierpiących na astmę. Wszystkie te czynniki sprawiają, że musimy mieć wysoko spersonalizowane i holistyczne podejście do każdego pacjenta powyżej 65. r.ż., obejmujące nie tylko leczenie farmakologiczne, ale również rehabilitację ruchową i oddechową oraz odpowiednią opiekę społeczno-psychologiczną. Zindywidualizowane podejście zapewni nam właściwy compliance i adherence, co przełoży się na dobrą kontrolę objawów i bezpośrednio na poprawę jakości życia każdej starszej osoby chorej na astmę. Wartościowymi lekami w terapii astmy u seniorów są leki antyleukotrienowe, najczęściej dodawane do leczenia sterydami lub w łagodnych postaciach choroby jako monoterapia. Lekiem antyleukotrienowym dostępnym w Polsce jest montelukast. Jest on bardzo dobrze tolerowany przez pacjentów i w badaniach klinicznych u osób starszych wykazywał istotną skuteczność w leczeniu astmy.
Astma u seniorów
Astma jest przewlekłą chorobą zapalną dróg oddechowych, która dotyka chorych w każdym wieku od dzieciństwa do późnej starości. Tradycyjnie astmę uważa się za chorobę dzieci i osób młodych, ale badania epidemiologiczne i doświadczenie kliniczne potwierdzają tezę, że astma występuje równie często w starszym wieku. Przy szybko rosnącej populacji osób starszych na całym świecie wykrywanie i prawidłowe leczenie chorych na astmę w starszym wieku jest bardzo ważne z punktu widzenia zdrowia publicznego, gdyż astma ma istotny wpływ na liczne współchorobowości, gdzie niedotlenienie organizmu może prowadzić do poważnych konsekwencji.
Diagnostyka astmy u osób starszych jest taka sama ja w młodszym wieku, ale trzeba mieć na uwadze, że pacjenci w podeszłym wieku mogą częściowo utracić odwracalność obturacji. Prawidłowa interpretacja krzywych spirometrycznych u osób starszych powinna uwzględniać zmiany fizjologiczne w układzie oddechowym stosowne do wieku. Wiele czynników przyczynia się do opóźnień rozpoznania astmy u osób starszych, m.in. zaburzenia poznawcze, ale także związane z wiekiem upośledzenie percepcji, duszność. Leczenie astmy w podeszłym wieku jest utrudnione przez choroby współistniejące i polifarmakoterapię, które wymagają uważnej analizy interakcji stosowanych leków, w tym szczególnie beta2-mimetyków.
Należy podkreślić, że starszy wiek często stanowi kryterium wykluczające w kwalifikacji do badań klinicznych z nowymi lekami, a obecnie dostępne>
Częstość występowania astmy u pacjentów starszch
Diagnozowanie astmy w podeszłym wieku
Problemy z użyciem inhalatorów u starszych pacjentów
