Pyłek platana
Platan jest rozłożystym, dorastającym do 35 m wysokości drzewem. Pień platana jest zwykle niski, szeroki, często nisko rozdzielony na kilka konarów. Korowina na pniu i starszych gałęziach ma kolor szarawy. Cechą charakterystyczną korowiny platana jest obfite łuszczenie się cienkimi długimi płatami, co wielokrotnie u osób nieobeznanych z biologią wywołuje wrażenie, że drzewo stało się celem wandali. Pień dużych platanów jest miejscami prawie nagi, jakby bez kory. Kwiaty platana zebrane w charakterystyczne kuliste główki wiszące po jednej lub po kilka na długiej szypule. Platany są powszechnie sadzone w nasadzeniach miejskich w Europie Zachodniej i Południowej. Jest odporny na zanieczyszczenia chemiczne oraz pyły. W Londynie blisko połowa drzew to platany./p>
W Polsce najczęściej spotykany jest platan klonolistny (Platanus x acerifolia Willd.) będący mieszańcem dwóch gatunków: platana zachodniego (Platanus occidentalis) – pochodzącego z Ameryki Północnej oraz platana wschodniego (Platanus orientalis). Platany są spotykane w parkach przede wszystkim na zachodzie kraju (np. Szczecin, Wrocław, Opole), ale wiele stanowisk znajduje się również w centralnej Polsce.
W krajach, gdzie platany są masowo sadzone, częstość uczuleń na alergeny pyłku platana dochodzi do kilku-, kilkunastu procent populacji. W Hiszpanii u ok 8-9% badanych stwierdzono dodatni test skórny z alergenami pyłku platana. Dane dotyczące częstości uczuleń na alergeny pyłku platana w>
