Stan leczenia astmy w Polsce

Stan leczenia astmy w Polsce

Rycina 1. Stan leczenia astmy w Polsce^[1].

Celem leczenia astmy oskrzelowej jest uzyskanie pełnej kontroli nad jej objawami, a także zapobieganie zaostrzeniom i pogorszeniu stanu zdrowia związanego z chorobą.

Ocena aktualnej kontroli astmy ma kluczowe znaczenie, ponieważ decyduje o dalszych decyzjach terapeutycznych. Słaba kontrola objawów jest uciążliwa dla pacjentów i zwiększa ryzyko zaostrzeń. Główne błędy, popełniane w opiece nad chorymi na astmę, dotyczą problemów z rozpoznaniem oraz uzyskaniem kontroli choroby. Wiele osób z typowymi objawami (kaszel, świsty, duszności) długo nie ma ustalonego rozpoznania^[2]. W przypadku polskich pacjentów mija ponad 7 lat od pojawienia się pierwszych objawów astmy do prawidłowego jej zdiagnozowania^[3]. Upływ czasu do ustalenia rozpoznania działa na niekorzyść pacjenta i powoduje nieodwracalne pogorszenie przebiegu choroby.

Międzynarodowymi wytycznymi w zakresie diagnozowania i leczenia astmy są zalecenia Światowej Inicjatywy na Rzecz Zwalczania Astmy (GINA), które przez Polskie Towarzystwo Alergologiczne zostały uznane za kluczowe zasady postępowania terapeutycznego z pacjentem.

Najnowsze wytyczne GINA wskazują, że powinno się ograniczać stosowanie leków wziewnych w leczeniu objawowym, tj. krótko działających beta-2-mimetyków (SABA), gdyż ich nadużywanie może prowadzić do zaostrzeń choroby. Stosowanie trzech i więcej dawek SABA tygodniowo zwiększa ryzyko przyszłych ataków astmy, a zużywanie 12 i więcej>