Czynniki związane ze skutecznością wstrzyknięć toksyny botulinowej w pierwotnej nadpotliwości pach

Nadpotliwość pierwotna jest schorzeniem, które istotnie wpływa na jakość życia pacjenta. Częstość występowania pierwotnej nadpotliwości wynosi około 2,8% populacji, nadmierna potliwość pach występuje w przybliżeniu u połowy tych chorych. U 0,5% nadpotliwość istotnie utrudnia wykonywanie codziennych czynności życiowych. Śródskórne wstrzyknięcia toksyny botulinowej typu A (BTA) jest bezpieczną opcją terapeutyczną, która znacząco redukuje aktywność gruczołów potowych, tym samym zmniejszając zgłaszane dolegliwości.

W prezentowanej pracy ocenie została poddana skuteczność terapii nadpotliwości pach z wykorzystaniem toksyny botulinowej typu A.

W badaniu wzięło udział 236 pacjentów, którzy byli leczeni BTA w przeszłości (2001-2020) w związku z nadpotliwością pach. Do analizy retrospektywnej zakwalifikowano pacjentów, u których zastosowano 150 jednostek BTA na dół pachowy z minimalnym okresem obserwacji wynoszącym trzy lata. Dalsza ocena dotyczyła wieku pacjentów, płci, postaci nadpotliwości pierwotnej (ilość ognisk), czasu skuteczności terapii BTA [<6 lub ≥6 miesięcy]) oraz kolejnych powtórzeń iniekcji BTA w związku z pierwotną nadpotliwością pach w ciągu trzech lat.

Finalna retrospektywna analiza danych dotyczyła 90 pacjentów (62 kobiety, mediana wieku 29 lat, w której 12,2% osób tej grupy miało wieloogniskową pierwotną nadpotliwość). Mediana czasu trwania skuteczności terapeutycznej zabiegu od pierwszego wstrzyknięcia wynosiła około sześć miesięcy. Zauważono, że w przypadkach kiedy skuteczność terapeutyczna od pierwszego podania BTA wynosiła ≥ 6 miesięcy, pacjenci ci wymagali>