Leczenie astmy ciężkiej – nowe dane

Astma ciężka to szczególny stan kliniczny, w którym objawy takie jak: świszczący oddech, duszność, uczucie ucisku w klatce piersiowej, występują w znacznym nasileniu przez większość dni w tygodniu lub gdy nocne wybudzenia z powodu objawów astmy występują przynajmniej raz w tygodniu. Według definicji Światowej Inicjatywy Zwalczania Astmy – GINA (ang. Global Initiative for Asthma) o astmie ciężkiej mówimy, gdy do kontrolowania objawów choroby wymagane jest przewlekłe stosowanie średniej lub wysokiej dawki wziewnego glikokortykosteroidu (wGKS) w połączeniu z długo działającym β2-mimetykiem (LABA – ang. Long-Acting Beta-Agonist) lub gdy choroba pomimo stosowania takiego leczenia pozostaje niekontrolowana.

Światowe zalecenia postępowania w astmie, sformułowane w dokumencie określonym jako Raport GINA wyróżniają 5 stopni intensywności terapii. Stopnie 1 i 2 odpowiadają leczeniu astmy łagodnej, stopień 3 – astmie umiarkowanej, natomiast stopnie 4 i 5 odpowiadają leczeniu astmy ciężkiej. Rekomendowanym wg. GINA postępowaniem pierwszego wyboru w leczeniu astmy ciężkiej u dorosłych i dzieci od 12 lat są odpowiednio:

• dla stopnia 4. GINA: niska dawka wGKS w kombinacji z formoterolem stosowana zarówno w terapii kontrolującej, przyjmowanej regularnie jak i w leczeniu doraźnym („na żądanie”) w razie nasilenia się objawów; pacjent w powyższym schemacie standardowo przyjmuje dwa leki w jednym inhalatorze - wGKS/formoterol 2 razy na dobę, a w razie>