Znaczenie światła dla snu seniorów

Zaburzenia snu u starszych pacjentów z demencją to bardzo istotny problem w codziennej praktyce lekarskiej. Seniorzy nie zwracają uwagi na problemy ze snem, bo w związku z wielochorobowością w rozmowie dominują inne „ważniejsze” tematy albo jak np. w przypadku demencji nie są w stanie samodzielnie zwrócić się z prośbą o pomoc. Zaburzenia rytmu snu mają różny charakter w zależności od przyczyn demencji, ale u osób z chorobami neurodegeneracyjnymi występują szczególnie często.

Efektem zaburzeń okołodobowego rytmu snu i czuwania jest nie tylko subiektywnie odczuwany brak komfortu snu i zmęczenie, ale także destabilizacja wielu procesów fizjologicznych. Nasilają się procesy obniżające aktywność antyoksydacyjną, przeciwzapalną, immunomodulującą. Może to prowadzić do takich powikłań jak zaburzenia poznawcze, cukrzyca i inne zaburzenia metaboliczne, nadciśnienie i obniżenie odporności. Zwiększa się również ryzyko wystąpienia zespołu bezdechu sennego i zespołu niespokojnych nóg.

Wpływ światła na regulację okołodobowego rytmu snu i czuwania jest znanym zjawiskiem.

Ekspozycja na światło może tłumić wydzielanie melatoniny i indukować wydzielenie serotoniny, co łagodzi nastrój depresyjny, lęk oraz poprawia zdolność koncentracji. Dzienne światło prowadzi dodatkowo do synchronizacji zegara biologicznego ze zmieniającymi się warunkami zewnętrznymi dzień/noc, a w efekcie do poprawy parametrów snu.

Wykazano, że w czasie snu następuje „oczyszczanie” mózgu z beta-amyloidu i zmniejszenie atrofii oraz degeneracji neuronów. Wniosek jest jeden>