Trójskładnikowa tabletka złożona – czy może stwarzać problemy?

Odważnie przy stosowaniu tabletek złożonych w terapii nadciśnienia tętniczego

Stosowanie dwu- i trójskładnikowych tabletek złożonych w terapii nadciśnienia tętniczego było zalecane od dawna w wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego, jednakże ta preferencja była wymieniana niejako „między wierszami”. Dopiero aktualne wytyczne postępowania w nadciśnieniu tętniczym wyraźnie preferują stosowanie tabletek złożonych, tzw. Single Pill Combinations (SPC), nawet przy rozpoczynaniu leczenia nowo rozpoznanego nadciśnienia tętniczego.

Niewątpliwą zaletą tabletek złożonych jest uproszczenie schematu dawkowania. Pacjent zamiast dwóch, a nawet trzech osobnych tabletek, przyjmuje jedną. To ogromna zaleta w dobie polipragmazji, zwłaszcza u osób starszych.

Uproszczenie schematu dawkowania dzięki tabletkom złożonym niejednokrotnie wykazywało znaczącą poprawę wypełniania zaleceń przez pacjenta. A co ze skutecznością? Tu niestety czeka nas niemiła niespodzianka. W dwóch dużych meta-analizach (Gupta et al. 2010; Kawalec et al. 2018) stosowanie tabletek złożonych w terapii nadciśnienia tętniczego, pomimo niewątpliwej poprawy compliance, nie wiązało się z istotną statystycznie różnicą w redukcji wartości ciśnienia tętniczego w porównaniu do leczenia osobnymi tabletkami. W meta-analizie przeprowadzonej przez zespół pod kierownictwem Gupta w grupie stosującej tabletki złożone w leczeniu nadciśnienia tętniczego zaobserwowano lepszy o 21% compliance w porównaniu z grupą stosującą oddzielne tabletki (3 badania kohotrowe, 2 badania kliniczne, n=17999). Jednakże różnica w średnich wartościach>