Pacjentka z cukrzycą i niewydolnością serca

Wstęp

Niewydolność serca i cukrzyca są częstym skojarzeniem chorób w praktyce klinicznej. Sama cukrzyca może powodować uszkodzenie miokardium i prowadzić do niewydolności serca, może także utrudniać leczenie niewydolności. Z drugiej strony, zaostrzenie niewydolności serca prowadzi do złej kontroli glikemii.  

Dlatego właściwy dobór leków jest kluczowy w procesie terapeutycznym, redukuje ryzyko hospitalizacji, poprawia rokowanie i jakość życia chorego. Poniżej przedstawiamy opis przypadku chorej z niewydolnością serca i współistniejącą cukrzycą.

Opis przypadku

Pacjentka lat 63, otyła, z wieloletnią cukrzycą typu 2, nadciśnieniem tętniczym, hipercholesterolemią, po zawale serca ściany dolnej przed rokiem, leczonym angioplastyką prawej tętnicy wieńcowej z implantacją stentu uwalniającego lek zgłosiła się do swojego lekarza rodzinnego z powodu nasilającej się stopniowo duszności i gorszej tolerancji wysiłku od ok. 2 miesięcy.  

Ponadto chora twierdziła, że od ok. tygodnia nie zażywa leków (za wyjątkiem insuliny), ponieważ tabletki się skończyły, a objawy utrudniały jej wizytę w przychodni.  

Lekarz w trakcie badania potwierdził typowe objawy niewydolności serca, które obecnie były bardzo nasilone (IV stopień w skali NYHA), a w badaniu fizykalnym opisał cechy zastoju w krążeniu małym i duże obrzęki kończyn dolnych (powyżej stawów kolanowych).

Ciśnienie tętnicze w gabinecie było wysokie (170/95mmHg), akcja serca ok. 95/min. 

W>