Alergiczne choroby oczu – słabo to widzę!

Definicja i podstawy

Alergiczne choroby narządu wzroku (ACD) są zapaleniem wywołanym przez kontakt z alergenami (głównie powietrznopochodnymi) obejmującym spojówki (błonę wyścielającą wewnętrzną powierzchnię powiek oraz zewnętrzną gałki ocznej), rogówkę oraz mogącym rzadko obejmować także skórę powiek, błonę naczyniową, twardówkę i nerw wzrokowy. Alergiczne zapalenia są najczęstszymi chorobami oczu u dzieci, zwykle występującymi w późnym dzieciństwie, i u młodych dorosłych. Schorzenia te należy zawsze diagnozować różnicowo z równie częstymi u dzieci infekcyjnymi zapaleniami spojówek (wirusowymi i bakteryjnymi) – od tego zależy właściwe leczenie. Odsetek dzieci poniżej 15 r.ż. z obustronnym swędzeniem oczu szacowany jest na ok. 16%, a z alergicznymi chorobami spojówek stwierdzonymi przez okulistów na 12,2%. Jednocześnie dane wskazują, że alergiczne choroby narządu wzroku mogą dotyczyć ok. 20–30% dzieci z atopią ^[1]. Najczęściej występuje alergiczne zapalenie spojówek (AC).

Wyróżniamy następujące postacie alergii ocznej u dzieci i młodzieży (ryc.1) ^{[2, 3]}:

Sezonowe (okresowe) alergiczne zapalenie spojówek (SAC) – najczęstsza postać (od 25% do 50% wszystkich chorób alergicznych oczu). Jest to reakcja alergiczna spojówek IgE-zależna, najczęściej w przebiegu uczulenia na pyłki drzew i traw. Typowe objawy to sezonowy (okresowy) świąd, łzawienie i przekrwienie oczu. Dodatkowo mogą wystąpić obrzęk spojówek i powiek oraz małe brodawki spojówki powiekowej. Bardzo często SAC towarzyszy sezonowemu alergicznemu zapaleniu błony śluzowej nosa. W przypadku dostania się dużej ilości alergenu do worka spojówkowego>