Cukrzyca typu 2 - aktualne wytyczne postępowania

Artykuł powstał we współpracy z

Cukrzyca jest przewlekłą chorobą metaboliczną charakteryzującą się hiperglikemią (wysokim poziomem cukru we krwi) wynikającą z nieprawidłowego wydzielania lub funkcjonowania insuliny.

Według klasyfikacji WHO wyróżnia się 2 główne typy cukrzycy: typ 1 oraz typ 2. Cukrzyca typu 2 jest najczęstszym typem cukrzycy u dorosłych, szacunkowo około 80% przypadków. Choroba ta powstaje w wyniku postępującego upośledzenia wydzielania insuliny. Etiopatogeneza choroby nie jest do końca poznana, ale uważa się, że znaczenie mają zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe: otyłość, mała aktywność fizyczna [1]

Obecnie uważa się, że cukrzyca jest chorobą cywilizacyjną. W Polsce zdiagnozowanych jest ponad 2 miliony przypadków. Jednak według szacunków wiele osób wciąż nie zostało zdiagnozowanych, w związku z czym rzeczywista liczba osób chorych na cukrzycę typu 2 może być znacznie wyższa [2].

Obraz kliniczny

Początek cukrzycy typu 2 zazwyczaj jest dyskretny, niezauważalny przez pacjenta. Objawy wynikające z hiperglikemii pojawiają się powoli w ciągu miesięcy, a nawet lat. Obraz kliniczny bywa różnorodny, a objawy wskazujące na cukrzycę mogą obejmować: wzmożone pragnienie, wielomocz, niezamierzoną utratę masy ciała, nawracające infekcje układu moczowo-płciowego, trudne gojenie się ran oraz predyspozycje do ropnych zakażeń skóry. W miarę trwania choroby mogą pojawiać się objawy wynikające z uszkodzenia siatkówki, drobnych>