Karmienie piersią – najczęstsze trudności w laktacji

Karmienie piersią jest najlepszym sposobem żywienia noworodków oraz niemowląt. Pokarm matki działa protekcyjnie w zapobieganiu infekcjom ucha środkowego, przewodu pokarmowego oraz dróg oddechowych. Dzieci karmione piersią mają mniejszą szansę zachorowania na cukrzycę, wady zgryzu i otyłość. Karmienie naturalne wpływa na zmniejszenie ryzyka wystąpienia nagłej śmierci łóżeczkowej przez cały okres niemowlęcy [1-5]. Głównym celem, do którego należy dążyć, jest wyłączne karmienie piersią przez pierwsze 6 miesięcy życia dziecka. Korzyści przynosi także karmienie krótsze lub połączone z podawaniem mieszanek mlecznych. Karmienie naturalne powinno być kontynuowane tak długo, jak życzą sobie tego mama i dziecko – nie ma górnej granicy wieku dzieci, po osiągnięciu której karmienie piersią powinno być przerwane. Przeciwskazań do karmienia naturalnego jest bardzo mało, a należą do nich między innymi stwierdzona u dziecka galaktozemia, wrodzony niedobór laktazy, czynna nieleczona gruźlica u matki czy zakażenie wirusem HIV u matki [1,6]. Karmienie piersią przynosi szereg korzyści dla matki, miedzy innymi zmniejsza ryzyko wystąpienia w późniejszym życiu raka sutka lub raka jajnika i redukuje ryzyko wystąpienia osteoporozy [1].

Mimo tak wielu zalet karmienia piersią dla dziecka i matki statystyki nie są optymistyczne. W pierwszych dniach życia większość urodzonych dzieci (nawet 98%) karmiona jest mlekiem matki. Niestety z każdym kolejnym miesiącem życia dziecka odsetek ten>