Objawowa stabilna choroba wieńcowa jako wskazanie nebiwololu

Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne stanowią farmakologicznie zróżnicowaną klasę leków sercowo-naczyniowych, zalecanych jako leczenie pierwszego rzutu dla pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i współistniejącą strukturalną chorobą serca, jak również dla pacjentów z dławicą piersiową i niewydolnością serca. 

Istnieje wiele różnic pomiędzy poszczególnymi lekami należącymi do tej klasy, od farmakokinetyki i farmakodynamiki do specyficznych efektów, takich wewnętrzna aktywność sympatykomimetyczna, działanie przeciwarytmiczne, powinowactwo do blokowania receptorów alfa-1-adrenergicznych i bezpośrednie rozszerzenie naczyń krwionośnych.

Nebiwolol to długo działający beta-adrenolityk trzeciej generacji o wysokiej selektywności względem receptorów beta-1-adrenergicznych, który prowadzi do bezpośredniego rozszerzenia naczyń krwionośnych poprzez stymulację uwalniania tlenku azotu i mechanizm zależny od śródbłonka. Wazodylatacyjne efekty działania nebiwololu wiążą się z efektami klinicznymi stanowiącymi o jego pewnych odrębnych właściwościach.  

Różnice w stosunku do innych beta-adrenolityków obejmują:

• poprawę funkcji śródbłonka,
• zwiększenie przepływu przez tętnice oporowe mięśni,
• utrzymanie zadowalającej tolerancji wysiłku i ogólnej lepszej tolerancji leczenia, profilu zdarzeń niepożądanych i częstszej kontynuacji leczenia przez pacjenta (1).

Stabilne postaci choroby niedokrwiennej serca zostały w 2019 r. na podstawie publikacji wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego przemianowane na przewlekłe zespoły wieńcowe. Nadal jednak beta-adrenolityki pozostają lekami pierwszego rzutu w łagodzeniu objawów przewlekłego niedokrwienia mięśnia sercowego, czyli w zapobieganiu epizodom dławicy piersiowej (2).

Dostępna literatura naukowa dostarcza szeregu dowodów, że nebiwolol należy do beta-adrenolityków, które mogą być skutecznie stosowane u pacjentów z objawowymi postaciami przewlekłych zespołów wieńcowych. Pod wpływem nebiwololu w modelach zwierzęcych, jak również u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub nieprawidłowym>