Organizacja opieki nad pacjentem z astmą
Kluczową rolę w systemie leczenia astmy powinna odgrywać podstawowa opieka zdrowotna, której zadaniem jest jak najwcześniejsze rozpoznanie choroby oraz zapewnienie ciągłej i skoordynowanej opieki nad pacjentem. Dobrze działający system podstawowej opieki zdrowotnej powinien zapobiegać kosztownym hospitalizacjom, których można uniknąć[1]. Na podstawie danych z Map potrzeb zdrowotnych można zauważyć, że w latach 2015–2019 występowało ograniczenie liczby porad specjalistycznych udzielanych pacjentom chorującym na astmę.
Pozytywnie należy ocenić obserwowany w latach 2013–2019 systematyczny spadek liczby tego rodzaju hospitalizacji. W 2019 r. liczba ta była o 5 tys. (19%) niższa niż w 2013 r. Wartość refundacji tego typu hospitalizacji w 2019 r. wyniosła blisko 75 mln zł i była o 6,6 mln zł (9,6%) wyższa niż w 2013 r.
Rycina 1. Rodzaje i liczba świadczeń udzielonych w 2019 r.
Jednym z największych problemów polskiego systemu ochrony zdrowia jest brak opracowanych zasad i standardów postępowania związanych z diagnostyką i leczeniem pacjentów z chorobami przewlekłymi.
W przypadku pacjentów chorujących na astmę oskrzelową największym problemem jest brak opracowanej standardowej ścieżki pacjenta, która określałaby kompetencje lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, lekarzy specjalistów i lekarzy lecznictwa szpitalnego w zakresie postępowania diagnostyczno-terapeutycznego. Niski poziom finansowania procedur diagnostycznych i braki kadrowe lekarzy POZ oraz specjalistów (pulmonologów i alergologów) powodują>