Półpasiec - leczenie i zapobieganie
Skrót informacji
Półpasiec jest ostrą chorobą wirusową, której objawy kliniczne wynikają z reaktywacji utajonego zakażenia Varicella Zoster Virus (VZV). Obraz kliniczny choroby obejmuje występowanie objawów prodromalnych (ból, świąd, pieczenie, parastezje) oraz polimorficznej wysypki, która najczęściej lokalizuje się w obrębie jednej połowy ciała, w przebiegu pojedynczego dermatomu. Choroba najczęściej ma charakter łagodny, ustępuje po kilku dniach. U części pacjentów, zwłaszcza immunoniekompetentnych, możliwe jest występowanie rozsianej postaci choroby. Najczęstszym powikłaniem półpaśca jest neuralgia popółpaścowa. W leczeniu półpaśca stosuje się leki przeciwwirusowe oraz leczenie objawowe dostosowane do obrazu klinicznego. W Polsce dostępne jest szczepienie przeciwko półpaścowi, które obejmuje podanie 2 dawek w odstępnie od 2 do 6 miesięcy.
Artykuł we współpracy z 
Półpasiec jest ostrą chorobą wirusową, której czynnikiem etiologicznym jest wirus ospy wietrznej (Varicella Zoster Virus - VZV). Po przebyciu ospy wietrznej wirus pozostaje w postaci utajonej
w naszym organizmie przebywając w komórkach zwojowych rdzenia i zwojach nerwów czaszkowych. W sprzyjających warunkach (m.in. stanach obniżenia odporności) może dojść do reaktywacji wirusa
i pojawienia się objawów klinicznych [1].
Stany predysponujące do rozwoju półpaśca obejmują:
- wiek > 65 lat, szczególnie narażone są osoby w 8 oraz 9 dekadzie życia
- leczenie immunosupresyjne
- nowotwór złośliwy
- zakażenie HIV
- cukrzycę
- przewlekłą chorobę wątroby, płuc, nerek
- choroby autoimmunizacyjne
- depresję [2,3].
Według szacunków półpasiec, w ciągu całego życia, może dotknąć nawet 1/3 populacji dorosłych na świecie. Pomimo, że półpasiec jest chorobą występującą głównie u dorosłych, należy pamiętać, że może dotykać on też dzieci – szczególnie na rozwój narażone są dzieci, których matka (po 20 tygodniu ciąży) zachorowała na ospę wietrzną – wtedy VZV może ulec reaktywacji już w wieku dziecięcym [1,2].
Obraz kliniczny
Choroba w blisko 70-80% przypadków rozpoczyna się objawami prodromalnymi, wśród których najczęściej występuje ból – może mieć charakter ciągły, przerywany, piekący, kłujący, pulsujący. Do objawów zwiastunowych zaliczamy również świąd, parastezje, mrowienie, drętwienie. Objawy te najczęściej pojawiają się w nocy,>
Powikłania
Rozpoznanie kliniczne
Leczenie
Zapobieganie
