Przewodnienie w niewydolności serca - praktyczna wiedza w 60 sekund

WSKAZANIA DO ESKALACJI LECZENIA MOCZOPĘDNEGO

* Duże dawki diuretyków pętlowych przy stosowaniu ACE-I/sartanów zwiększają ryzyko wzrostu stężenia kreatyniny – zazwyczaj tzw. pseudo-AKI (ang. pseudo-acute kidney injury), niewpływające na rokowania.

TYPOWY CHARAKTER OBRZĘKÓW W NIEWYDOLNOŚCI SERCA

ZALECANE BADANIA LABORATORYJNE

• elektrolity (sód, potas)
• badanie ogólne moczu
• albumina w surowicy
• pro-BNP/NT-proBNP
• czynność nerek (kreatynina, wyliczony eGFR)

ALGORYTM LECZENIA MOCZOPĘDNEGO

MRA (ang. mineralocorticoid-receptor antagonist) – antagonista receptora mineralokortykoidowego.

ZASADY MONITOROWANIA

Monitorowanie masy ciała (szpital – codziennie, jeżeli pozwala na to stan chorego, dom – 3–5 razy w tygodniu; brak redukcji masy ciała przy eskalacji dawek diuretyków świadczy o nieskuteczności terapii – ambulatoryjny przyrost masy ciała zwykle wyprzedza epizod zaostrzenia niewydolności serca)

Okresowa ocena stężenia sodu, potasu, kreatyniny (brak zaleceń evidence-based medicine co do częstości oceny)

DAWKOWANIE LEKÓW MOCZOPĘDNYCH – podstawowe informacje farmakokinetyczne (diuretyki pętlowe)

* Wchłanianie furosemidu dodatkowo pogarsza się w niewydolności serca (dla torasemidu pozostaje niezmienione).

DAWKOWANIE LEKÓW MOCZOPĘDNYCH – PODSTAWOWE INFORMACJE FARMAKOKINETYCZNE (POZOSTAŁE LEKI)

ZABURZENIA ELEKTROLITOWE / POWIKŁANIA LECZENIA DIURETYKAMI

W badaniu RALES potwierdzono, że stosowanie spironolaktonu było związane z 9-krotnie częstszym występowaniem ginekomastii w porównaniu z placebo,>