Jak wpływa podanie pojedynczej dawki antybiotyku na czułość i jakość posiewu moczu

We sierpniowym wydaniu czasopisma Clinical Microbiology and Infection opublikowano badanie, w którym określono możliwości identyfikacji patogenu z posiewu moczu z pierwszej, drugiej i trzeciej próbki (spontaniczna mikcja) po podaniu pojedynczej dawki antybiotyku (terapia empiryczna) u pacjentów z zakażeniem górnych dróg moczowych lub zakażeniem dróg moczowych przebiegającym z gorączką. Autorzy pracy pobrali kolejne próbki moczu od pacjentów, którzy zgłosili się do szpitalnych oddziałów ratunkowych. Jedną próbkę pobrano przed podaniem pierwszej dawki antybiotyku, a kolejne (maksymalnie) trzy po podaniu antybiotyku. Głównym określanym parametrem był dodatni wynik posiewu moczu ze standardowym punktem odcięcia ≥ 10³ CFU (jednostek tworzących kolonie) dla mężczyzn oraz ≥ 10⁴ CFU dla kobiet. Identyczną analizę przeprowadzono dla wszystkich zidentyfikowanych CFU oraz CFU z punktem odcięcia ≥ 10⁵ dla obydwu płci. Odnotowywano również czas między podaniem antybiotyku a pierwszym ujemnym posiewem moczu.

Stosując standardowy punkt odcięcia CFU, łącznie 86 z 87 posiewów przed podaniem antybiotyku było dodatnich w porównaniu z 26/75 (35%, p<0,001), 15/50 (30%, p<0,001) i 1/15 (7%, p<0,001) odpowiednio z pierwszej, drugiej i trzeciej próbki po podaniu antybiotyku.

Czas potrzebny do uzyskania wyniku ujemnego w 25%, 50% i 75% hodowli uniemożliwiającego identyfikację bakterii powodującej zakażenie układu moczowego wynosił odpowiednio:

• dla standardowego punktu odcięcia CFU 1.5, 2.9 i 9 godzin
• dla wszystkich zidentyfikowanych>