Postępowanie z pacjentami z przewlekłym zapaleniem błony śluzowej nosa i zatok podczas pandemii COVID-19 - stanowisko EAACI

Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych (CRS - Chronic rhinosinusitis) jest uważane za przewlekłą chorobę dróg oddechowych. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi WHO może być czynnikiem ryzyka dla pacjentów z COVID-19.

W opublikowanej literaturze naukowej na temat COVID-19, przewlekłe choroby układu oddechowego, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, otyłość, choroba wieńcowa oraz pierwotne lub wtórne niedobory odporności są wymieniane jako istotne czynniki ryzyka ciężkiego/bardzo ciężkiego przebiegu zakażenia COVID-19 często prowadzącego do zgonu pacjenta.

Co ciekawe, alergiczny nieżyt nosa (ANN), atopowe zapalenie skóry oraz kontrolowana astma nie zostały uznane, na podstawie przeglądu piśmiennictwa, jako choroby zwiększające ryzyko infekcji i rozwoju SARS-CoV-2. Obserwacje te potwierdzają, że prowadzone leczenie, w tym zastosowanie kortykosteroidów donosowych (INCS) - nie zwiększają ryzyka infekcji, a sama ekspresja białek ACE2 była zmniejszona u pacjentów z ANN. Zastosowanie INCS nie wpływało na ekspresję ACE2.

Przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok (CRS) to chroniczna choroba układu oddechowego definiowana jako uporczywe zapalenie błon śluzowych nosa i zatok przynosowych, prowadzące do co najmniej 2 z następujących objawów: niedrożność nosa i / lub wyciek z nosa z uciskiem twarzy i / lub problemami z węchem.

W badaniach epidemiologicznych CRS dotyczy około 5–12% ogólnej populacji na całym świecie.

Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych jest zwykle związane z uszkodzeniem nabłonka i zniszczeniem tkanek, co może sprzyjać>