CKM – nasz stary pacjent w nowym świetle

Coraz większe zrozumienie mechanizmów związanych z patofizjologią współwystępowania metabolicznych czynników ryzyka takich jak otyłość i cukrzyca, chorób układu sercowo-naczyniowego i funkcjonowaniem nerek doprowadziły do stworzenia konceptu kompleksowego zespołu objawów określanych jako cardiovascular-kidney-metabolic syndrom (CKM).

Zespół CKM jest zaburzeniem ogólnoustrojowym, prowadzącym do dysfunkcji wielonarządowej, w tym przewlekłej choroby nerek (PChN) oraz zaburzeń sercowo-naczyniowych.

W ostatnim numerze Circulation ukazało się naukowe podsumowanie wiedzy na ten temat dokonane przez grono ekspertów American Heart Association (AHA).

Zespół CKM najczęściej ma swoje źródło w nadmiernej ilości tkanki tłuszczowej, a zwłaszcza dysfunkcyjnej tkanki tłuszczowej. Dysfunkcyjna tkanka tłuszczowa to głównie tłuszczowa tkanka trzewna. Zaburzenia jej funkcji prowadzą do uwalniania produktów prozapalnych i prooksydacyjnych.

Prowadzi to do rozwoju insulinooporności, zespołu metabolicznego, cukrzycy, dyslipidemii, miażdżycy, nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca i PChN. Ważnym elementem w kaskadzie tych powikłań jest też choroba stłuszczeniowa wątroby związana z dysfunkcją metaboliczną (MASLD), która sama jest skutkiem zaburzeń metabolicznych, a równocześnie potęguje procesy prozapalne i patologie z nich wynikające.

Eksperci American Heart Association proponują podział CKM na cztery stadia, poprzedzone stadium 0.

Stadium 0 CKM obejmuje osoby z prawidłowymi wartościami masy ciała, stężenia glukozy, ciśnienia tętniczego, stężenia lipidów i prawidłową funkcją nerek. Na tym etapie ważna jest profilaktyka pierwotna i edukowanie pacjentów na temat zachowań prozdrowotnych.

Stadium I CKM obejmuje>