Długość snu a choroba Alzheimera

Choroba Alzheimer’a (AD - Alzheimer's disease) jest uznawana za najczęściej występującą chorobę neurodegeneracyjną a także za główną chorobę otępienną występującą w populacji. Szacuje się, że AD odpowiada za 50-70% przypadków pacjentów z otępieniem. Mimo, iż słynny niemiecki psychiatra i neuropatolog – Alois Alzheimer – opisał i przedstawił światu pierwszy przypadek tej choroby  niespełna 118 lat temu, do dzisiaj pozostaje ona wielkim wyzwaniem dla współczesnej medycyny. Wciąż mamy wiele nierozwiązanych zagadek związanych z diagnostyką, patofizjologią, czy wreszcie z poszukiwaniem skutecznego leczenia. Powstają na bieżąco kolejne, publikacje naukowe, w których badacze starają się zmniejszyć dystans do zrozumienia tej złożonej i trudnej w leczeniu choroby neurodegeneracyjnej.

Jedna z najnowszych prac, opublikowana na łamach amerykańskiego czasopisma naukowego – Neurology – poruszyła tematykę czasu trwania snu w odniesieniu do analizy markerów diagnostycznych AD (Association of Sleep Duration and Change Over Time With Imaging Biomarkers of Cerebrovascular, Amyloid, Tau, and Neurodegenerative Pathology). W pracy tej, próbowano zaobserwować czy istnieje jakaś długoterminowa korelacja pomiędzy średnią długością snu a parametrami neurozwyrodnieniowymi takimi jak: białko tau, β-amyloid, czy hiperintensywne zmiany istoty białej (WMH – ang. white matter hyperintensity).

Badanie obejmowało 271 uczestników (śr. wieku 53,6 +/- 8,0 lat; 51% mężczyzn) w grupie, w której zastosowano diagnostykę z wykorzystaniem pozytonowej>