PPI, czy operacja – co wybrać u pacjentów z przełykiem Barretta?

W styczniowym numerze Gastroenterology ukazał się ciekawy artykuł przedstawiający wyniki międzynarodowego badania kohortowego z udziałem blisko 34 tys. pacjentów z rozpoznaniem przełyku Barretta, którego celem było zbadanie czy operacja antyrefluksowa zapobiega gruczolakorakowi przełyku w większym stopniu, niż leczenie farmakologiczne.

Gruczolakorak przełyku charakteryzuje się aktualnie największą dynamiką wzrostu zachorowalności spośród wszystkich nowotworów złośliwych u ludzi oraz złym rokowaniem pomimo postępów w leczeniu.

Gruczolakoraka przełyku poprzedza zwykle przełyk Barretta (występowanie ognisk metaplazji jelitowej nabłonka dystalnej części przełyku spowodowane refluksem żołądkowo-przełykowym), który uznaje się za stan przedrakowy.

Aby zapobiegać progresji zmian w kierunku raka, u pacjentów z przełykiem Barretta zaleca się leczenie prewencyjne, w którym dominującą strategię stanowi długoterminowe stosowanie inhibitorów pompy protonowej (PPI) zmniejszających kwasowość treści żołądkowej, jak również przeprowadzanie zabiegów resekcji endoskopowej i/lub terapii ablacyjnej w przypadku dysplazji. Alternatywę dla tych działań stanowi antyrefluksowe leczenie chirurgiczne. Wydaje się logiczne, że operacja chirurgiczna metodą fundoplikacji laparoskopowej, której istotą jest odtworzenie zdolności anatomicznych i fizjologicznych bariery żołądkowo-przełykowej do zapobiegania cofaniu się treści z żołądka (zarówno kwaśnej, jak i żółci) do przełyku powinna w większym stopniu, niż leczenie PPI zapobiegać rozwojowi gruczolakoraka przełyku. Jednakże metaanalizy porównujące długoterminowe efekty operacji antyrefluksowych z lekami sekretolitycznym w profilaktyce gruczolakoraka u pacjentów z przełykiem Barretta nie były do tej>