„Spalacze tłuszczu” i termogeniki – przyjaciele czy wrogowie?

Analiza skuteczności produktów określanych jako „spalacze tłuszczu” i termogeniki w zakresie redukcji masy ciała

Wobec rosnącego odsetka osób z nadmierną masą ciała, w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat pojawiła się potrzeba na produkty stosowane doustnie, które naśladowałyby korzyści płynące ze zwiększonej aktywności fizycznej (utrata wagi), ale bez potrzeby do ćwiczeń.

W odpowiedzi na zapotrzebowanie pojawiło się wiele leków i suplementów diety, które miały być właśnie takim „cudem w pigułce”. Obecnie najpopularniejszymi substancjami są kofeina, kofeina bezwodna, synefryna, kwas chlorogenowy (m.in. w yerba mate i tzw. zielonej kawie) lub galusan epigallokatechiny (EGCG, m.in. w zielonej herbacie) lub ich kombinacja.

Postulowanym mechanizmem redukcji masy ciała ma być działanie sympatykomimetyczne, nasilające lipolizę oraz możliwe zwiększenie poziomu białek termogenicznych w mitochondriach. Białka te wykazują zdolność do rozpraszania energii w postaci ciepła, co stanowi podstawę termogenezy bezdrżeniowej. Od postulowanego mechanizmu działania pochodzą popularne nazwy tych produktów – „spalacze tłuszczu” i termogeniki.

Choć skuteczność tych substancji była badana, zwykle badania były krótkotrwałe, co nie pozwala na określenie ich skuteczności w dłuższym okresie czasu, potrzebnym do osiągnięcia oczekiwanej redukcji masy ciała.

W grudniu 2021 roku, na łamach czasopisma Nutrition and Health opublikowano meta-analizę dostępnych wyników badań skuteczności produktów określanych jako „spalacze tłuszczu” i/lub termogeniki. Meta-analizą objęto wyniki>