Niebieskie światło w leczeniu Choroby Grovera

Choroba Grovera, w piśmiennictwie medycznym bywa nazywana przejściową dermatozą akantolityczną (Transient Acantholytic Dermatosis, TAD). Jest rzadko występująca dermatozą, u podłoża, której leżą zaburzenia dyskeratotyczno-akantolityczne rogowacenia. Jednostka ta, była opisana po raz pierwszy w roku 1970 przez amerykańskiego dermatologa Ralph’a Grover’a. Choroba charakteryzuje się występowaniem zmian grudkowo - pęcherzykowatych z tendencją do powierzchownego złuszczania, zazwyczaj zlokalizowanych na tułowiu oraz proksymalnych częściach kończyn. Zmianom może towarzyszyć świąd. Najczęściej chorują mężczyźni około 60 roku życia. Do czynników powodujących zaostrzenie objawów należą między innymi suchość skóry, wysoka temperatura otoczenia, pocenie się.

W jednym z ostatnich wydań JAMA Dermatology z 30 listopada 2022 roku, został opublikowany artykuł dotyczący zastosowania niebieskiego światła o długość fali  417±15 nm w terapii choroby Grovera - „Assessment of Blue Light Phototherapy for Grover Disease: A Nonrandomized Controlled Trial”. W omawianym badaniu wzięło udział 20 chorych. Było to badanie nierandomizowane i zostało zarejestrowane w ClinicalTrials.gov pod numerem  NCT04343586.

Uczestniczący w badaniu pacjenci  zostali poddani serii piętnastu zabiegów fototerapii poprzez naświetlanie niebieskim światłem. Światło było emitowane przez urządzenie wykorzystujące diody LED. Sesje terapeutyczne trwały 9 minut na okolicę ciała, 3 razy w tygodniu przez 5 kolejnych tygodni (dawka skumulowana dostarczonej energii była równa w przybliżeniu 180 J/cm2). Ocena stanu klinicznego polegała na klinicznej obserwacji zmian skórnych (porównanie>