Epidemiologia
Niedobór witaminy D w Polskiej populacji jest częstym problemem zdrowotnym. Zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej stanowią czynnik ryzyka rozwoju wielu chorób, jak osteoporoza, osteomalacja czy krzywica niedoborowa. Szczególnie istotny jest ten ostatni problem zdrowotny, ponieważ zmiany pojawiające się w rosnącym, dziecięcym organizmie mogą mieć poważne następstwa w życiu dorosłym lub nabrać charakteru przetrwałego.
Pomimo podejmowanych w ostatnim wieku działań o charakterze populacyjnym, mających na celu zmniejszenie częstości krzywicy z niedoboru witaminy D, nadal stanowi ona częsty problem zdrowotny. Na świecie zachorowalność na krzywicę u dzieci do 15. roku życia sięga od 4,5 przypadków na 100 tys. mieszkańców w krajach rozwiniętych, jak Australia, do nawet 95 przypadków na 100 tys. w krajach rozwijających się, najczęściej afrykańskich [1–4]. W Polsce problem krzywicy również występuje, jednak brakuje danych epidemiologicznych dotyczących częstości zachorowań w naszym kraju.
Krzywica niedoborowa
Krzywica niedoborowa jest chorobą metaboliczną rozwijającego się szkieletu, w której dochodzi do zaburzenia mineralizacji kości w wyniku niedoborów witaminy D i wapnia. Jednostka ta kliniczne manifestuje się m.in. rozmiękaniem rosnących kości, powodującym ból i deformacje kończyn (szpotawość, koślawość) oraz miednicy; opóźnieniem rozwoju psychomotorycznego, osłabieniem siły mięśniowej, napadami drgawek hipokalcemicznych, anomaliami w uzębieniu, skłonnościami do infekcji dróg oddechowych oraz kardiomiopatią.
Z reguły opisywane objawy kliniczne mają>
