Jarosław Woroń
dr hab. n. med.
Jarosław Woroń
Dr hab. n. med. Wojciech Feleszko
Dr hab. n. med. Wojciech Feleszko
Data publikacji 22.05.2024
Czas czytania ok. 23 min

Skrót informacji

Medycyna spersonalizowana jest kluczowym elementem postępowania terapeutycznego w wielu schorzeniach, w tym w chorobach alergicznych. Dysponujemy dziś wieloma lekami antyhistaminowymi II generacji i konieczne jest ich dostosowanie do indywidualnych potrzeb pacjentów, z uwzględnieniem różnych sytuacji medycznych, takich jak wiek dziecięcy lub podeszły, ciąża, laktacja, niewydolność wątroby i nerek oraz interakcje lekowe. W artykule dokonano przeglądu badań i aktualnych wytycznych dotyczących stosowania leków antyhistaminowych w leczeniu alergii w różnych sytuacjach klinicznych. Omówiono zarówno specyfikę leczenia alergii u dzieci, w tym problemy związane z bezpieczeństwem leków antyhistaminowych I i II generacji, jak i stosowanie tych leków podczas ciąży i laktacji, u osób przyjmujących inne leki i narażonych na interakcje lekowe oraz u osób starszych. Leki antyhistaminowe II generacji są preferowaną opcją w leczeniu alergii ze względu na bezpieczny profil, ograniczone działania niepożądane i skuteczność. Podkreślono konieczność unikania leków antyhistaminowych I generacji z powodu ryzyka poważnych działań niepożądanych. Preferowanymi lekami u niemowląt są cetyryzyna, lewocetyryzyna i desloratadyna, a u dzieci w wieku przedszkolnym i starszych – loratadyna, rupatadyna i bilastyna. Wskazano również na bezpieczeństwo stosowania wybranych leków antyhistaminowych II generacji podczas ciąży (preferowane cetyryzyna, lewocetyryzyna, desloratadyna), w czasie laktacji (loratadyna, desloratadyna, feksofenadyna), w niewydolności nerek oraz u osób starszych (bilastyna, desloratadyna, feksofenadyna) i z niewydolnością wątroby (bilastyna, feksofenadyna). Wybór leku antyhistaminowego II generacji u pacjenta z alergią powinien uwzględniać jego indywidualne potrzeby, gdyż ma to zasadnicze znaczenie dla optymalnych wyników i bezpieczeństwa terapii.

Wstęp

Medycyna spersonalizowana rewolucjonizuje opiekę zdrowotną. Dążymy do indywidualnego dostosowania leczenia do konkretnych potrzeb pacjentów i występujących u nich objawów klinicznych(1). W kontekście stosowania leków antyhistaminowych (antihistamines, AH) II generacji, które są powszechnie wykorzystywane w terapii alergii i reakcji alergicznych, kluczowym zagadnieniem staje się uwzględnienie różnych sytuacji medycznych, takich jak wiek dziecięcy lub podeszły, karmienie piersią, ciąża, niewydolność wątroby lub nerek oraz interakcje lekowe.

Przestrzeganie zasad medycyny spersonalizowanej jest szczególnie istotne u dzieci, w przypadku których wiek ma zasadnicze znaczenie przy doborze leczenia, a odpowiednie dawkowanie AH II generacji, uwzględniające masę ciała i inne czynniki, jest niezbędne do osiągnięcia optymalnej skuteczności i minimalizacji potencjalnych działań niepożądanych. Karmienie piersią, ciąża, niewydolność wątroby lub nerek także wymagają specjalnego podejścia przy stosowaniu AH z powodu zwiększonego ryzyka możliwych działań niepożądanych. Należy pamiętać, że zaburzenia czynności wątroby lub nerek mogą zmieniać farmakokinetykę i farmakodynamikę tych leków, co może wpływać na ich dawkowanie i bezpieczeństwo stosowania.

W niniejszym artykule przeglądowym skupimy się na medycynie spersonalizowanej w leczeniu chorób alergicznych i zastosowaniu AH II generacji w różnych sytuacjach klinicznych, takich jak wiek dziecięcy lub podeszły, karmienie piersią, ciąża, niewydolność narządów wewnętrznych i interakcje lekowe. Przedstawimy najnowsze dane naukowe i aktualne wytyczne, aby dostarczyć lekarzom kompleksowego spojrzenia na ten temat>

Stosowanie leków antyhistaminowych u dzieci

Alergiczny nieżyt nosa

Ciąża i laktacja

Interakcje lekowe

Pacjenci w podeszłym wiekufunkcje

Podsumowanie