Co kardiolog chciałby przekazać lekarzom na temat sitagliptyny
Skrót informacji
Pacjenci z cukrzycą są narażeni na rozwój wielonarządowych komplikacji, z których szczególnie poważne zagrożenie stanowią powikłania sercowo-naczyniowe, należą do nich m.in.: ostre i przewlekłe zespoły wieńcowe, incydenty naczyniowo-mózgowe, przewlekła choroba nerek czy kardiomiopatia cukrzycowa. Z tego powodu prawidłowa kontrola glikemii u pacjentów z cukrzycą powinna być priorytetem. Sitagliptyna, przedstawiciel grupy inhibitorów dipeptydylopeptydazy 4, stanowi ważną opcję terapeutyczną dla pacjentów z cukrzycą typu 2, w tym ze współistniejącymi chorobami sercowo-naczyniowymi. Sitagliptyna wywołuje efekt kardioprotekcyjny poprzez kontrolę glikemii, a tym samym redukcję włóknienia i przerostu mięśnia sercowego, oraz poprzez poprawę gospodarki lipidowej. Lek ten odznacza się szczególnie korzystnym profilem bezpieczeństwa dzięki niskiemu ryzyku hipoglikemii oraz innych działań niepożądanych (w tym brakowi przyrostu masy ciała oraz istotnych interakcji lekowych). Co ważne, badanie TECOS potwierdziło bezpieczeństwo sitagliptyny u pacjentów obciążonych chorobami sercowo-naczyniowymi.
Wstęp
Międzynarodowa Federacja Diabetologiczna (IDF, International Diabetes Federation) szacuje, że w 2021 r. na świecie żyło 537 mln osób chorych na cukrzycę, i prognozuje, że liczba ta będzie wzrastać, a w 2045 r. może osiągnąć nawet 783 mln [1]. Cukrzyca związana jest z istotnym wzrostem ryzyka szerokiego spektrum chorób sercowo-naczyniowych, szczególnie tych związanych z miażdżycą (np. ostrych i przewlekłych zespołów wieńcowych, incydentów naczyniowo-mózgowych) [2]. W ostatnich dekadach coraz większą wagę przywiązuje się jednak również do nieniedokrwiennych chorób mięśnia sercowego, takich jak kardiomiopatia cukrzycowa, która jest efektem dysregulacji szlaków metabolicznych związanych z glukozą oraz lipidami [3].
Z powodu potencjalnie poważnych powikłań prawidłowa kontrola glikemii oraz dogłębna znajomość dostępnych możliwości terapeutycznych w cukrzycy powinny stanowić priorytet dla lekarzy w celu zmaksymalizowania jakości oraz długości życia pacjentów. Od 2006 r. dostępne do leczenia cukrzycy typu 2 są inhibitory dipeptydylopeptydazy 4 (DPP4i), które ze względu na mechanizm działania cechują się korzystnym profilem bezpieczeństwa połączonym z niskim ryzykiem hipoglikemii oraz wysoką tolerancją leczenia u pacjentów [4]. Ważną grupę pacjentów z cukrzycą typu 2 stanowią pacjenci obciążeni chorobami sercowo-naczyniowymi (lub wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym), u których skuteczność oraz odpowiedni profil ryzyka działań niepożądanych i interakcji lekowych terapii hipoglikemizującej są szczególnie istotne. Celem niniejszego artykułu jest omówienie roli sitagliptyny jako przedstawiciela DPP4i u pacjentów kardiologicznych obciążonych wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym lub z już rozpoznanymi chorobami sercowo-naczyniowymi.
Powikłania kardiologiczne jako efekt>
Powikłania kardiologiczne jako efekt przewlekłej hiperglikemii u chorych na cukrzycę, ze szczygólnym uwzględnieniem kardiomiopatii cukrzycowej
Mechanizm działania sitagliptyny
Leczenie pacjentów z chorobami sercowo-naczyniowymi i cukrzycą typu 2 - rola sitagliptyny
Podsumowanie
