Opryszczka narządów płciowych - jak leczyć opryszczkę, czym się różni wirus HSV-1 od HSV-2? Jak można ograniczyć nawroty opryszczki genitalnej?
Skrót informacji
- Opryszczka narządów płciowych jest jedną z najczęstszych infekcji przenoszonych drogą płciową i jednocześnie najczęstszą przyczyną powstawania nadżerek oraz owrzodzeń w okolicy genitalnej. Wywołują ją wirusy opryszczki typu 1 i 2 (HSV-1, HSV-2).
- Zakażenia HSV dzielą się na pierwotne, niepierwotne (gdy osoba z przeciwciałami przeciwko jednemu serotypowi HSV infekuje się drugim serotypem) i nawrotowe, a każde z nich może być objawowe lub bezobjawowe.
- Pierwotne zakażenie wirusem HSV-1 zazwyczaj ma miejsce w dzieciństwie, a źródłem infekcji zwykle są rodzice lub rodzeństwo4. Wirus HSV-2, który przenoszony jest głównie drogą kontaktów seksualnych.
- Bardzo ważny problem stanowi pozapłciowe przenoszenie wirusa HSV - ryzyko zakażenia płodu w czasie ciąży, zakażenie noworodka w trakcie i tuż po porodzie, jak również autoinokulacja (np. dotykając pierwotnych zmian skórnych, a później innych części ciała).
- Kliniczny obraz zakażenia objawowego w okolicy genitalnej nie różni się w zależności od serotypu wirusa Herpes7, a nasilenie objawów klinicznych może być bardzo zróżnicowane.
- Po infekcji pierwotnej (objawowej lub bezobjawowej), wirus umiejscawia się w lokalnych zwojach nerwowych. Wirus może reaktywować się, gdy wystąpią sprzyjające czynniki (np. stres, zmęczenie, urazy mechaniczne, schorzenia upośledzające odporność).
- Szacuje się, że aż 60% przypadków opryszczki genitalnej pozostaje nierozpoznanych lub rozpoznanych nieprawidłowo12.
- Schematy leczenia doustnego acyclowirem różnią się w zależności od tego, czy jest to infekcja pierwotna, czy wtórna.
Wirus opryszczki
Opryszczka narządów płciowych, jako bardzo powszechny problem zdrowotny, stanowi częstą przyczynę zgłaszania się pacjentów do gabinetu lekarza dermatologa-wenerologa.
Choroba ta stanowi jedną z najczęściej przenoszonych drogą płciową infekcji, będąc jednocześnie najczęstszą przyczyną powstawania nadżerek oraz owrzodzeń w okolicy genitalnej. Czynnikiem etiologicznym schorzenia są wirusy opryszczki zwykłej typu 1 (HSV-1/HHV-1) i typu 2 (HSV-2/HHV-2) należące do rodziny Herpesviridae. Wirusy te wykazują tropizm do komórek naskórka, nabłonka i tkanki nerwowej.
Pierwotne i niepierwotne zakażenia HSV
Zakażenia HSV dzieli się na pierwotne, niepierwotne (gdy osoba z przeciwciałami przeciwko jednemu serotypowi HSV infekuje się drugim serotypem) i nawrotowe, a każde z nich może być objawowe lub bezobjawowe. Przebieg atypowy oraz skąpoobjawowy przyczynia się do powstawania trudności związanych z rejestracją faktycznej liczby chorych, co wpływa na zróżnicowane i niepełne dane epidemiologiczne dotyczące tej choroby.
Różnice w materiale genetycznym HSV-1 i HSV-2 wynoszą około 5%, ale wpływają na znaczące odrębności w przebiegu zakażenia [1]. W okolicy genitalnej przyczyną zakażenia najczęściej jest HSV-2, jednak stopniowo rośnie udział zakażeń genitalnych spowodowanych HSV-1, głównie z powodu zmiany zachowań seksualnych [2, 3]. Zjawisko to dotyczy przede wszystkim krajów rozwiniętych. Pierwotne zakażenie wirusem HSV-1 ma miejsce zazwyczaj w okresie dzieciństwa, a źródłem infekcji zwykle są rodzice lub rodzeństwo [4]. Wirus>
Kliniczny obraz zakażenia pierwotnego
Infekcja wtórna
Diagnostyka
Leczenie
Podsumowanie
