Pacjent kardiologiczny z obrzękami kończyn dolnych w trakcie terapii hipotensyjnej
Skrót informacji
Antagoniści kanałów wapniowych od wielu lat stanowią standard leczenia hipotensyjnego w wybranych grupach chorych z nadciśnieniem tętniczym. Pomimo dobrego efektu działania oraz neutralności metabolicznej jednym z bardziej istotnych działań niepożądanych, wpływającym na jakość życia chorych, jest występowanie obrzęków obwodowych. Efekt ten jest szczególnie wyraźny po zastosowaniu amlodypiny. Lerkanidypina, z uwagi na wysoką selektywność względem naczyniowych kanałów wapniowych, charakteryzuje się długotrwałym działaniem hipotensyjnym, a przy tym bardzo dobrą tolerancją leku i niewielkim odsetkiem chorych z obrzękami obwodowymi.
Antagoniści kanałów wapniowych (calcium channel blockers, CCB) stanowią grupę leków znajdującą się w standardzie leczenia hipotensyjnego od wielu lat. Szczególnie rekomendowane są wśród chorych w wieku podeszłym lub z izolowanym nadciśnieniem tętniczym, lub z miażdżycą tętnic kończyn dolnych, lub z astmą bądź przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP), w których to grupach pacjentów wymieniane są jako preferowane [8]. Nie bez znaczenia jest ich neutralność metaboliczna, dzięki czemu stosowane są łącznie z inhibitorami konwertazy angiotensyny II (ACE) lub antagonistami receptora AT1 (ARB) w terapii chorych z nadciśnieniem tętniczym i współistniejącymi zaburzeniami gospodarki węglowodanowej lub lipidowej.
Aktualnie na rynku polskim w terapii nadciśnienia tętniczego zastosowanie znajdują amlodypina, lerkanidypina oraz lacydypina. Większość aktualnych europejskich i polskich zaleceń dotyczących postępowania z chorymi z nadciśnieniem tętniczym, w aspekcie zastosowania CCB, powstała w oparciu o badania naukowe z udziałem amlodypiny. Lek ten ma udokumentowaną skuteczność w terapii chorych ze schorzeniami układu sercowo-naczyniowego, niemniej jednak cechuje się częstszym (w porównaniu do lerkanidypiny i lacydypiny) występowaniem działań niepożądanych mających wpływ na jakość życia (m.in. na występowanie obrzęków obwodowych oraz subiektywnego odczucia ciężkości kończyn dolnych).
Wobec powyższego powstało pytanie, czy istnieje ciekawa alternatywa dla amlodypiny w terapii hipotensyjnej o co najmniej tak dobrej skuteczności i nieco lepszym profilu tolerancji leku? Odnosząc się do dostępnych badań, z uwzględnieniem najnowszych leków z grupy CCB, wydaje się, że taką alternatywę może stanowić lerkanidypina lub lacydypina.
Występowanie obrzęków kończyn dolnych jest dość powszechnym działaniem niepożądanym leczenia hipotensyjnego w grupie chorych otrzymujących CCB.>
Lerkanidypina
Lacydypina
Podsumowanie
