Leczenie przeciwdepresyjne w ciąży

Około połowa kobiet leczonych z powodu zaburzeń afektywnych przerywa stosowanie leków przeciwdepresyjnych w czasie ciąży, jednak odstawienie to może prowadzić do nawrotu choroby po porodzie.

W ostatnim wydaniu JAMA Psychiatry ukazał się artykuł: Timing of Antidepressant Discontinuation During Pregnancy and Postpartum Psychiatric Outcomes in Denmark and Norway.

Autorzy przeprowadzili badanie kohortowe, w których wykorzystano krajowe rejestry medyczne Danii i Norwegii. Obserwacja dotyczyła kobiet w ciąży pojedynczej żywo urodzonej, które zrealizowały co najmniej 1 receptę na lek przeciwdepresyjny w ciągu 6 miesięcy przed ciążą - 41 475 kobiet w Danii (1997-2016) i 16 459 w Norwegii (2009-2018).

Punkty końcowe obejmowały: rozpoczęcie leczenia psycholeptykami, wystąpienie stanu nagłego (wizyta na oddziale ratunkowym lub leczenie szpitalne z powodu zaburzeń psychicznych) lub samookaleczenie - w ciągu roku od porodu. Rozpoczęcie leczenia psycholeptykami zdefiniowano jako realizację recepty na lek z grupy ATC N05 (przeciwpsychotyczny, przeciwlękowy, nasenny lub uspokajający) po porodzie u kobiet, które nie stosowały tych leków w ciągu 6 miesięcy przed ciążą i w jej trakcie.

W grupie 57 934 obserwowanych kobiet zidentyfikowano 4 podstawowe wzorce leczenia przeciwdepresyjnego: wcześnie przerywane leczenie (zakończone przed rozpoczęciem ciąży) - 31,3% i 30,4% pacjentek odpowiednio w Danii i Norwegii); późno przerywane leczenie u stabilnych pacjentek (stosowały leki przeciwdepresyjne stale przez 6 miesięcy przed>