Leczenie hipotensyjne a ryzyko upadków

W styczniowym numerze czasopisma Hypertension ukazał się artykuł, w którym autorzy rozpatrują różne aspekty hipotensyjnego leczenia pacjentów po udarze. Analiza oparta jest na danych o charakterze Real-Word Evidence. Wyniki nie pochodzą z badań klinicznych, a ze zintegrowanych różnych źródeł danych, co umożliwia ocenę danego efektu w rzeczywistych warunkach w jakich funkcjonują pacjenci. Jednym z czynników mających znaczący wpływ na efekty terapii jest compliance pacjentów, czyli systematyczne przyjmowanie przez nich leków. W warunkach badań klinicznych compliance jest monitorowany, a wyniki obejmują zwykle tylko pacjentów stosujących się do terapii. Przedstawiona analiza uwzględnia fakt, że pacjenci nie zawsze przyjmują zalecone leki.

Do określenia compliance pacjentów służyły rejestry realizacji recept, z których pozyskiwano dane na temat ilości dni objętych leczeniem w ciągu pierwszych 6 miesięcy po udarze. Pacjentów podzielono na dwie grupy – osoby, które przyjmowały lek przez ≥80% dni objętych leczeniem i osoby, które przyjmowały lek przez <80% czasu. Punkty końcowe oceniane między 6 a 18 miesiącem po wypisie obejmowały: a/ punkt złożony – zgon z dowolnej przyczyny, ostry zespół wieńcowy lub powtórny udar (Major Adverse Cardiovascular Events - MACE), b/ upadki wymagające hospitalizacji.

Spośród 4076 osób włączonych do analizy (średnia wieku 68 lat) u 360 osób (9%) zanotowano wystąpienie MACE, a u 337 osób>