Tyreoidektomia w chorobie Hashimoto

Zapalenie tarczycy Hashimoto jest najczęstszym rodzajem zapalenia tarczycy, jak i najczęstszą przyczyną jej pierwotnej niedoczynności. Schorzenie ma podłoże autoimmunologiczne. Związane jest z występowaniem przeciwciał przeciwko tyreoperoksydazie (anty-TPO) oraz często również przeciwko tyreoglobulinie (anty-TG). W przebiegu choroby Hashimoto występują nacieki limfocytowe w tarczycy, które mogą przebiegać z eutyreozą lub stopniowo postępującą niedoczynnością gruczołu tarczowego.

W przebiegu choroby Hashimoto zdarza się, że pomimo odpowiedniego zastąpienia niedoborów tyroksyny jej syntetycznym odpowiednikiem, u pacjentów utrzymują się stany takie jak przewlekłe zmęczenie, tkliwość mięśni i stawów, suchość w ustach oraz słaba jakość snu. Postawiono hipotezę, że wyżej wymienione objawy mogą być związane z pozatarczycowymi reakcjami autoimmunologicznymi, a całkowita resekcja tarczycy może je osłabić. Norwescy naukowcy postanowili ją zweryfikować.

Przeprowadzono otwarte, randomizowane badanie kliniczne. Kwalifikującymi się pacjentami byli tacy, którzy mimo substytucji hormonalnej zgłaszali wcześniej opisane objawy, byli pełnoletni oraz w badaniach laboratoryjnych krwi wykazywali wielokrotnie podwyższone stężenie przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycowej tj. powyżej 1000 IU/ml, przy normie < 100 IU/ml.

Pierwszorzędowym punktem końcowym była zgłaszana przez pacjentów jakość życia mierzona za pomocą wymiaru ogólnego stanu zdrowia w kwestionariuszu Short Form-36. Pozostałe wyniki mierzalne za pomocą tego samego testu tj. m.in. ból ciała, zdrowie psychiczne, sprawność fizyczna i witalność stanowiły drugorzędowy punkt końcowy. Ponadto, poziom>