Zastawka aortalna - wprowadzenie teoretyczne

Zastawka aortalna

4.1 Anatomia echokardiograficzna zastawki aortalnej i aorty

Zastawka aortalna zbudowana jest z trzech półksiężycowatych płatków rozdzielonych trzema spoidłami. Na szczycie wolnych krawędzi płatków znajdują się niewielkie grudki, nazywane guzkami Arancjusza, które w fazie rozkurczu stykają się ze sobą. Wokół każdego płatka znajduje się uwypuklenie początkowego odcinka aorty (opuszki aorty), czyli zatoka Valsalvy o nazwie takiej samej jak dany płatek (lewowieńcowa, prawowieńcowa i niewieńcowa). Od lewej i prawej zatoki Valsalvy odchodzą lewa i prawa tętnica wieńcowa, zaś trzecia zatoka, nazwana niewieńcową, znajduje się od strony przegrody międzyprzedsionkowej. Do podstawowych projekcji umożliwiających ocenę morfologii zastawki aortalnej w echokardiografii przezklatkowej należą projekcje przymostkowa w osi długiej i krótkiej (Ryc. 1 i 2) oraz projekcje koniuszkowe trój- i pięciojamowa Ryc. 3). U niektórych pacjentów, zwłaszcza w przypadku projekcji przymostkowych o gorszej jakości, bardzo przydatne mogą okazać się projekcje podżebrowe Ryc. 2).

Rycina 1 Projekcje przymostkowe w osi długiej (A) i w osi krótkiej na poziomie zastawki aortalnej (B, tzw. projekcja przymostkowa w osi krótkiej naczyniowa).

AV - zastawka aortalna, IAS - przegroda międzyprzedsionkowa, LA - lewy przedsionek, LV - lewa komora, MPA - pień płucny, MV - zastawka mitralna, PV - zastawka tętnicy płucnej, RA - prawy przedsionek, RV - prawa komora, RVOT ->