Zastawka trójdzielna - wprowadzenie teoretyczne

Zastawka trójdzielna

5.1 Anatomia echokardiograficzna zastawki trójdzielnej

Funkcja zastawki trójdzielnej zależna jest od prawidłowej budowy płatków, pierścienia trójdzielnego, strun ścięgnistych, mięśni brodawkowatych, ale także morfologii i funkcji prawej komory i prawego przedsionka. Ocena echokardiograficzna wymaga uwidocznienia wszystkich tych składowych w różnych projekcjach, z których w echokardiografii przezklatkowej najważniejsze to projekcje przymostkowe w osi krótkiej i osi długiej na drogę napływu prawej komory, projekcja koniuszkowa czterojamowa i podmostkowa czterojamowa (Ryc. 1).
Obecnie podkreśla się, że zastawka trójdzielna zbudowana jest z 3 płatków jedynie w 54% przypadków. W pozostałej części przypadków zastawka jest zbudowana z 2, 4 lub 5 płatków. W zależności od morfologii płatków wyróżnia się kilka typów zastawki trójdzielnej:

Typ I - 3 płatki

Typ II - 2 płatki (fuzja płatka przedniego i tylnego)

Typ III - 4 płatki (IIIA - 2 płatki przednie, IIIB - 2 płatki tylne, IIIC - 2 płatki przegrodowe)

Typ IV - 5 płatków (2 płatki przednie i 2 płatki tylne).

Rycina 1 Typowe projekcje w echokardiografii przezklatkowej, w których możliwe jest uwidocznienie zastawki trójdzielnej.

AL - płatek przedni, SL - płatek przegrodowy, PL - płatek tylny,

Warto zwrócić uwagę, że projekcja przymostkowa w osi długiej na drogę napływu prawej komory może zostać zarejestrowana zarówno z>